Nereden Bileceksin? Şiiri - Yunus Kara

Sonuncusuyum Mecnûnların;
Bu yüzyıla yabancı.
Yüreğim sende kaldı,
Yüreğimin yüreğinde çöller kadar bir acı.
Bu yaranın sensin,sendedir,senden olur ilacı.
Fakat sen nereden bileceksin.

Yastığıma rüyalarla işledim en alıcı resmini,
Kapanmayan gözlerim kazıdıkça kazıdı,
Duvarlara,tavanlara ismini.
Cümle âlem anladı tek seni sevdiğimi.
Fakat sen nereden bileceksin?

Üsküdar da farkında,
Bir peri masalında seni aradığımın.
Uykulardan uyanıp,
Titreyen yüreğimle kapını çaldığımın.
Şahidi göz yaşlarım,
Tek sana ağladığımın.
Fakat sen nereden bileceksin?

Madem ki yazmadım,yazamadım
Yüreğimin üstüne bu sevdanın adını,
Bırak örtsün hasretin
Bir ankanın tekliğiyle tükenin muradımı.
Gözlerinin elifine yazdım bak,
Alev saran gönlümün,
Gündüzleri buz tutup,her gece yandığını.
Fakat sen nereden bileceksin?

Yine geçtin düşlerimin ufkundan,
Saçlarının kokusuna uyandım.
Uyandım da bölünmedi bak düşüm,
Tenin ruhumu sardı,dudağımda gülüşün.
Bu benim ki; kuruların içinde yanışına denk yaşın.
Fakat sen nereden bileceksin?
Yunus KARA