Nereden Bileceksin Şiiri - İsmet Ülker

Yokluğun diş ağrısı gibi, zonkluyor beynimin ortasında…
Vakit gece yarısı, başım ellerimin arasında…
Şekilden şekile giriyor yalnızlığım boy aynasında…
Bana sen gereksin ama nereden bileceksin!...

Seni unutabilmek için evimi meyhaneye yakın tuttum…
Fakat ben seni değil, evimin yolunu unuttum…
Şişedeki meyler benim vazgeçilmez dostum…
Bana sen gereksin ama nereden bileceksin!...

Meyhanenin loş ışığında, hayalin belirdi bir anda…
Çaresizliğimi görünce; duvardaki kırık aynada…
Baharı soldu yüreğimin çiçeği burnunda…
Bana sen gereksin ama nereden bileceksin!...

Sarhoş etmiyor bu gece içtiğim meyler…
Meskenim oldu şehirdeki tüm meyhaneler...
Bir bilsen aklımdan neler geçiyor neler...
Bana sen gereksin ama nereden bileceksin!...