Nereden Baksan Haksızlık

Saçlarım ağarmadan gençliğim ağardı,
birkaç milenyum yaşlıyım bu dünyaya sadece,
bir bildiği vardır evet Allah'ın,
benim yok!
sağırlaştım yalanların örüntüsüne biraz,
bir nebze bıkmış da olabilirim,
sonu gelmez vaatlerine şu bilinçaltımın,
birkaç paket sigara gibiyim,
kül tablasında acı içinde kıvranan
yani öyle bir yalnızlık tarifi yok,
nereden baksan haksızlık.

Ben mesela asla bir parkta değilim,
asla içmiyorum ve asla üşümedim,
hiç yalnız da değilim mesela yanımda bir ağaç,
bir ağaç var ama o da normal değil,
o da Chopin dinliyor ve o da hüzünlü,
bir ağaç var yanımda bu hiç adil değil,
çünkü onun yanında ben varım,
bu nasıl anlatılır bilmiyorum galiba seviyorum,
ve nefret ediyorum her gördüğümde,
yaşam denen bu ağrının bir bedeli sanırım,
nereden baksan haksızlık.

#kendiniyazanşiirler