Nerededir dostlarım Şiiri - Mikdat Bal

Buradan memlekete selam sevgi salarım
Ozanım sazı bilmem ne kemence çalarım
Gurbette tek başıma hayallere dalarım
Nerededir dostlarım deyip kafa yorarım

Yazarım mesajımı alanlar anlar beni
Dost belli düşman belli biliyor onlar beni
Elbet karşılıklıdır seviyor canlar beni
Uzaktan olsa bile hallerini sorarım

Hiç aklımdan çıkmıyor yaylalarım dağlarım
Göz yaşı deyip geçme nehir olup çağlarım
Bu özlem bir son bulsa deyip umut bağlarım
Dönmek en büyük arzum hergün hayal kurarım

Müzikten anlayana sivri sinek saz yeter
Seviyesine göre herkes yolundan gider
Acı sözler yazarsam beni rahatsız eder
Eğer kalp kıracaksam kalemimi kırarım

Gurbet kaynayan kazan gönlümü pişiriyor
Biri selam verince düşlerim yeşeriyor
Sevinçten uçuyorum gözlerim yaşarıyor
Muhabbet olsun diye bir bahane ararım

Hem döker hem ak eder insanların saçını
Zaman akıp giderken çok yedim kırbacını
Bulurum umuduyla derdimin ilacını
Köşe bucak dünyayı didik didik tararım

Bir ferman yazalımki herkes kendini bulsun
Karşılıksız sevelim dünya sevgiyle dolsun
Yoktur başka bir maksadım, gaye muhabbet olsun
Elimden geldiğince gönülleri sararım

Yıllardır Avrupayı anlamaya çalıştım
Lâleler lazım değil ben dikene alıştım
Gurbet anılarımı dostlarımla bölüştüm
Hasretin zehirini göz yaşımla kararım

Sonunda anladımki dünyanın tümü yalan
Tekerrürden ibaret her verdiğini alan
Uyanışı acıdır zevkı sefaya dalan
Gurbet kazandırmıyor çoktur benim zararım