Allah kulları,ne umuyorsunuz şu dünyadan? Konuksunuz bir vakit için,borçlusunuz, İstenecek sizden o borç. Ömürleriniz sona ermede; Yaptıklarınız yazılıp bilinmede. Niceleri vardır işi düzene koymaya çalışır; Nice zahmet çeken vardır; Sonunda bozulur gider o iş. Öyle bir zamandayız ki hayır geri kalmada, Şer çoğalıp durmada; Şeytansa insanları helâk etmeyi ummada. Bir zaman ki şeytan kuvvetlenmiş, Düzeni her yanı tutmuş, kolaylaşıp gitmiş. Dilediğin tarafa bak; yoksulluğa düşmüş fakirden, Allah"ın nimetini küfre değişmiş zenginden, Malını çoğaltmak için sakınan nekesten, Kulağı öğütlere sağır olmuş inatçıdan Başka bir kimseyi görebilir misin? Nerede özgür insanlarımız? Nerede temiz kişilerimiz? Nerede cömertlerimiz? Nerede kazançlarında sakınanlarımız; Yol-yordamında temizliği güdenlerimiz? Hepsi aşağılık dünyadan göçüp gitmedi mi? Şu tez geçen,dertli,âlemi terk etmedi mi? Onların zamanında dudağını bile oynatamazlar, Onları anarken baş sağlığı bile dileyemez artık. Bozgun meydana çıktı; kötülüğü değiştiren yok. Zulüm ortalığı kapladı; kendini bile kurtaran yok. Bu işlerle mi! Allah"ın tertemiz yurduna gitmeyi umuyorsunuz; Kadri yüce dostlarından olmayı istiyorsunuz? Ne kadar da uzak. Düzenle Allah"ın cennetine girilemez; Ona itâat edilmedikçe rızası elde edilemez. Allah lânet etsin terk ettiği halde iyiliği buyurana; Yaptığı halde kötülüğü men etmeye kalkışana.
Teoman ÖzgünKayıt Tarihi : 4.7.2012 10:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!