/dört nala kişner omuzlarımın üstünde bir deli kısrak
acun dağdağasıyla serbeser divane bir nefse tutsak/
yüreğime dayasam kulağımı
duyamam afakın demdemesinden
duyamam
serseri bir kargaşanın
akla zarar zemzemesinden
askıda kalır bir yanım
kaybolamam
el mahkum cismimin divanesiyim
kim bilir hangi ulaşılmaz bir sırrın
dönüp duran sonu belli pervanesiyim
nurlu aydınlıklarda
ilahi bir ışık seçemez aşka zavallı gönlüm
kandıramam kendimi
kandil kadar ışığı dilenirken
nerede ölmeden önce ölüm
kandıramam
çok sesli bir hengamenin içinde
yok olurken bedenim
vuslata çok var bilirim
toprağın altına girse de
can kafesim nedenim
hamken pişmeye durdum
yanmaya engel cihanın keşmekeşi
ah bu yüzden gözyaşlarımda boğulurum
kaç çocuk ölmeye durur
kaç kadın can çekişir
kaç yiğit emre itaatten yollara düşer
ben kahrolurum
İlahi kudretin izni olursa kim bilir belki bir gün
bakarsın kurtulurum
kurtulur
cümle yaratılmışla beraber haşrolurum
kim bilir belki bir gün
sonsuzluk deryasına ulaşıverirse asi ruhum
bakarsın durulurum
Kayıt Tarihi : 22.11.2011 23:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!