Nerede olmak istiyordum?

Nerdeyim bilmiyordum
En son hatırladığım
Karnesi ile eve dönen yüzü kirli
Yüreği temiz bir çocuktum
Gösterecek kimsesi olmadığından
Karnesini masanın üstüne atıp
Top oynamaya çıkmıştım
Sanki hiç dönmemişim gibiydi
Sakalları birbirine karışmış
Saçlarına ak düşmüş bu deli kimdi aynalarda
Yaratan ile konuşmasına takiben
Kendisi ile konuşmaya başlamıştı
Bunlar pek hayırlı alametler değildi
Delilik sonradan da kişiliğe ekleniyordu

Çocukluk zamanlarımızda
Çok şatafatlı bir hayatımız yoktu
Ufacık şeylerden mutlu olabilme sanatını
Öğreniyorduk hepimiz
Gazoz kapaklarından oyunlar uyduruyorduk
En keyifli şeydi
Hurda plastikler verilerek
Alınan macunlar
Bir yoğurtçu geçerken
Dengede duran tepsilerini görüyorduk
Olur olmaz her şeye gülüyorduk
O zamanlar gülebiliyorduk
Kir pas içinde
Arkadaşlık vardı bizde hala devam eden
Kesilen bir parmaktan akan kandan
Candan arkadaşlardan oluşan bir kalemiz vardı yüreğimizde
Ekonomi kelimesini karnımız doydukça cümle içinde kullanmazdık
Çokta önemli değildi
O zamanlar çok fazla açgözlü insanlar henüz türememişti
Komşuluk vardı
İyi günde kötü günde
Hep toplanılırdı evlerin kenarlarında
Yabancı giremez
Bölemezdi bizi
Kavgalar nadir olurdu
Olsa da dargınlıklar Bayrama biterdi
Biz çok değiştik
Zor büyümüştük
Büyümeyi hiç istememiştik

Nerdeyim bilmiyordum
Her şey o kadar yabancıydı ki özüme
Ben bile beni hak etmiyordum
Gitmek lazımdı
Bilet ne yazık ki
Belirsiz bir tarihte geçerli olacaktı
O tarihi bulana kadar
Bu sınav hiç bitmeyecek gibiydi sanki
Hüzün istemiyorum derken
Azrail’i bekliyordum dört gözle
Korkmuyordum gelmesinden
Hayat kadar acıtmayacaktı canımı
Sıkmayacaktı
Yoluna başına bırakacaktı
Ardıma bakmak bile istemiyordum
Evet
Hala vakit varken
Bekliyordum

Acıların çok önemi yoktu aslında
Çekerek bekleyebiliyordun her nasıl olsa
Asıl soru şuydu
Nerede olmak istiyordum?