Nerede o eski günler Şiiri - Erdem Bağcı

bir zamanlar bayramlarımız vardı....
candan aziz bildiğimiz canlarımız vardı....
küçük büyük heyecanlarımız vardı....
çocukluk anılarımız akranlarımız vardı....
hani komşularımız nerede...
tüm mahalleli pencereler de...
coşkulu bir uğurlama askere de....
vatana verilecek kurbanlarımız vardı....
her mahallede köyde top sahası....
gaz lambası ışığında iğne oyası...
ipliği yünden eğrilmiş kök boyası....
ninelerimiz annelerimiz kirmanlarımız vardı...
mahalle çeşmesi buluşma yeri....
kadınıyla kızıyla gülen yüzleri...
randevusuz habersiz dal içeri....
hatır gönül fermanlarımız vardı....
tütmemişse eğer komşumuzun bacası....
emen koşup gidip bakılmalı kısacası....
komşu komşunun en yakın akrabası....
dayanağımız dermanlarımız vardı...
koyunu kuzusu kedisi köpeği...
danası düvesi sağılan ineği....
atı eşeği katırıydı bineği....
şimdi unutulmuş hayvanlarımız vardı....
anne baba çocuklar ebesi ninesi....
tahtadan oyuncak yapardı dedesi....
ak sakallı nur yüzlü o evin abidesi....
gök kubbe gibi saran sarvanlarımız vardı....
bir başkaydı orucun terafinin tadı....
kulun Allah a niyazı duası feryadı....
o bir ay sabrın ödülü bayramdı adı....
şükrünü eda kurbanlarımız vardı....
köyde bir büyüğümüz kalmazdı el öpmedik....
kiminden şeker kiminden harçlık istedik...
karnımız acıkınca oturduk yemek yedik....
unutulmadık böyle bayramlarımız vardı.....
yaz gelir bağlar bahçeler tarlalar şenlenir....
olgunlaşan başaklar tek tek biçilir derlenir....
yayılır düvenlerle sürülür rüzgarla yellenir....
tozu toprağı bile tatlı harmanlarımız vardı....