Nerede o eski günler Şiiri - Mahmut Çiçe ...

Nerede O Eski Günler
Taşlı toprakl ı tozlu yollar
Sobanın etrafında yapılan koyu
Sohbetler
Dedemin ebemin bitmek bilmeyen
Masalları
Hendek li Labirent şekil olan sokaklar
Yedi kremit beş taş seksek saklanbaç oyunlar
Dövüş le biten yarın kaldığımız yerden
devam eden kale maçları
Siyah beyaz olan yarına dair hayaller
Bir evde toplanıp flim izlemeler kendini
İçinde bulmalar
Araba lastigiyle yapılan salincaklar
Diz direği yırtık olan yüzler bir başka
Gülümseme bırakan elbiseler
Kahveci adnanın bir gozoz için çırak olmalar
Bir odada yedi kardesin sarılıp uymalar
Rüyalara ortak olmalar
Sükunet içinde yaşanan aksamlar
Sözlerden eksik olmayan sevgiler
Yuvaları dolu olan neşe hüzünler
Yaşamın telaşı olmayan insanlar
Toplanır dı sırayla büyüklerimiz evlerde
Koyulur neşeli bir sohbete
Çocuklar ortada toplanır di
Tahtada n yapılan oyuncakları oynar di
Nerede O Eski Günler
Okul dönüşü çantası kapının eşiğine
Atıp sokağa koşma lar
Camide süre dualar öğrenmeler vardı
Sonra okulun bahçesinde
Adem ile yılmaz abilerden hikayeler
Dinlemek vardı
Eskiden annemiz çalışmazdı
Kapıda bizi beklerdi
Okul nasıl geçti diye sorar dı
Sonra öğretmenini iyi dinle diye
Kulağımızı cekerdi
Yaramazlık yapınca döver di
Seni babana söylerim diye kızardı
Kprkatdik babamida ismini
Duymamıza bile yeter di
akşam babam eve gelince
Anne mi zin gözüne bakardı k
Söylemedin diye babama bey
Deyince korkudan terledik
Ama babam çocuk diye geçiştirince
Oh cekerdik
Sokaktan eve girmedik
Gece bire kadar oynardık
Annemiz bir gün evde otur derdi
Ya şimdi ne oldu
Anne baba işlerinde
Çocuklarda anahtar
Eskiden ayakkabı mız eskidi
Üzerini diktirirdik seneye yine
Giyerim dedik
Veya Abimin eski ayakkabısı giyer dik
Şimdilerde evlerde sayısız
Renk renk ayakkabı var
Mahallemizin teyzeleri annemiz gibiydi
Ellerinde ekmek arası şu vardı
Fazla koşma yın terlemeyin diye uyarılar di
Camları kırar dik
Çocuktur bizde çocuk olduk derlerdi
Ya şimdilerde sokaklardan kovuyorlar
Kavga gürültü çıkarıp küsüyorlar
Okul bitince eve koşarak öğretmenimiz
Sokakta görmesin diye
Sorardi öğretmenimiz dersin bittim diye
Babamız derdi öğretmene eti senin kemiği benim diye
Ya şimdi ses yok sadece korku var okul bitsin yeter diye
Bir düşünce
Akşamlar ı artık yok sohbet
Ne ailece nede komsu ca toplanmalarda
Eskiden derlerdi televizyon icat oldu sohbet
Bitti diye
Ya şimdi ne oldu
Hayatımıza internet sosyal ağlar girdi
Heryerde ellerde
Ah Nerede O Eski Günler Çocukluğumun
Şafii samiligi insanlığı Nerede
Özlüyorum annemiz bakkala yollar di
Babamız kanalı değiştiriri di
Komşular is buyurlardi ekmek al yardım et
Diye
Hayır cevabı söyleme hakkımız yoktu
Ya şimdilerde hiçbir yere gonderemiyoruz
Bize ne oldu anlamadım ama biliyorum bu günde
Güzeldir eski güne nazaran diye avunuyorum
Ben özledim çocukluğumu