Çocukluğumuzdaki bayramları hatırlar hep iç geçiririz,’Nerde o eski bayramlar’ diye.
Bayramlar mı güzelliklerini yitirdi? Biz mi bayram sevinçlerimizi?
Hatırlıyorum da günlerce önce başlardı bayram heyecanı evlerde. Hele kurban bayramıysa kurbanlıklar alınır,kınalar sürülürdü sırtına.Çarşı Pazar dolanılır alış verişler yapılırdı.
Bayram demek yeni elbise,yeni bir çift ayakkabı demekti çocuklar için ve bayram şekerleri, verilen harçlıklar. Neşeyle beklerdik bayram sabahlarını.Gün doğmadan uyanırdık,bayram bir an önce başlasın diye. Büyükler kurban kesme telaşındayken bizler bir koşu komşuları dolanır ellerini öperdik. Gittiğimiz her komşu şeker,mendil yada harçlık verirdi
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
