Nerede kurumuş bir ağaç görsem
Bir dileğim olur dallarına
Kavrulmuş kabuklarını okşar
Alnımı dayarım yorgun baharına
Gençliğimi anımsarım...
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
nerede kurumuş bir ağaç dalı görsem gözyaşlarımla sularım
:(( hayat
Harika benzetmeler, tebrik eder başarılarınızın devamını dilerim.
Suna Doğanay
GİDEN GENÇLIKLE KURUMUS AGACIN AYNILIGI UYUMU HARIKA. AMA AGACLAR AYAKTA ÖLUR UNUTULMAMALI.
gençlik bir anda uçup gidiyor
bu şiir bana gençliğimi hatırlatıyor
ahmet abi şiirlerinde geçmiş bugüne geliyor insan ister istemez geriye gidiyor akıcı ve vurucu bir şiir keşke bende yazabilsem ama zor galiba
Gönül yorgun...ağaç yorgun...Tebrikler. Sevgiler
Gönül yorgun...ağaç yorgun...Tebrikler. Sevgiler
sn Öztürk yine tutamamışsınız kaleminizi belli harki bir şiir çıkmış sözün özü türünden beğeniyle okudum tebrikler
Çok güzel....Kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta