Ben Arakan’dan Ahmet,
Gözlerimi açtığımdan beri gördüm; açlık, işkence, eziyet.
Dört milyon insan feryat ediyor bir ağızdan,
Rabbinden bir rahmet bekliyorlar her an.
Gözlerim ağlıyor, yakılıyor bedenim.
Soruyorum; Hani, Nerede Kardeşlerim?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta