Nerede kalmıştık? Şiiri - Melahat Sönmez

Hatıralara takılı kalmış gözlerimin çukuru.
Kadehimde yudum yudum sen.
Ağzında yıllardan kalma
Ağu kelimeler
Karşıma oturmuş beni sana geçerler.
Herşey herkes sıradışı bu yerde
Herkes herşey mükemmel!
Benden başka.
Yine de vuran sensin arkadan
Bak kan gölünde debeleniyoruz
Çıksam kan akacak
Kalsan  kan içer homo sapiens.
Aşk!
Ne zaman başlamıştık, nerede kalmıştık!
Kleopatranın kucağındaki yılan
Ah! ah Kleopatra
Yapma!
Hangi kedere son verecek
bu yılan
Meryem anan kucağındaki Isa
Hangi düşüncede öndere yükselecek.
Başındaki tacından kan damlıyor yüreğime
Tanrıyla şeytanın arasında bir anlaşma olması gerekmez mi bu durumda
Seni, seni gözlerimin ışığı yapsam
Karanlıklara şamdan olsak ikimiz!
Tanrı beni duymuyor
Şeytana yalvarıyorum
Tanrıyı kandırsın
Aşk bilinmez oldu.
duysun.
Üvey evlat mumalesi yapmasın bize
Kutsasın düşünceyi
Homosofiens topraktan geldiğini hatırlarsın
Öbür yanın azrael, öbür yanın
Hatırladın mı?
Hayat!!!
Alabildiğine renk
Alabildiğine göz yaşı
Alabildiğine açlık
Alabildiğine ölüm
AŞK OLSUN!
AŞK!
Ben
...............
Beni hatırladım mı?

20.07.2018
Melahat Uran
Sevdaya dair bildiklerim adlı kitabımdan