Nerede Kaldı Şiiri - Ahmet Özdemir

Tabular yıkıldı, yırtıldı perde.
Artık ne gurbet var, ne bir özleyiş,
Ne bekleyiş kaldı, ne de gözleyiş
Derman olur diye onulmaz derde,
Aramak nafile şimdi bu yerde
Türküler aşığın düşünde kaldı.

Marallar yok gayri kudret nakışlı,
Kaldı mı selviye benzeyen dallar?
Yok gayri yanakta gül gibi allar
Yürekten yüreğe yıldız akışlı,
Kaybolan sevdalar ki kor yakışlı
Eflatun dedenin sözünde kaldı.

Canan bu, süt tenli, püskürtme benli;
Doğan aya “ya sen doğ, ya ben” diyor;
Kaf dağlarındaki devi yen, diyor.
Vuslatın yolları her dem dikenli,
Bir anlamlı sohbet ki senli benli,
Sevda pınarının önünde kaldı.