Nerede Kaldı Değil mi Şiiri - Ozan Efe

nerede kaldı çete gibi dolandığımız o günler
kuru gölü acı göle bağlayan kanalda
köy yolunun kesiştiği çavlanda
nasıl atlardık yukarıdan suya
korkusuzca dalar çıkardık
değil mi Bahattin
nerede kaldı candan bulandığımız o günler
Ümmetlerin bahçede çelik çomak oyunu
koca insanlar katılırdı değil mi
güle oynaya olan akşam
günü oyuna yıkardık
değil mi Ümmet Ali
nerede kaldı Sirkenlikte sığır çobanlığımız
Ayvaz köyüne yakın yerlerde yayardık
Habip Selahattin abileri unutmadan
telefon tellerinde uzayan kuşlara
fincanlarına akardık
değil mi Ali Osman
nerede kaldı Cemal emminin tırtırından
kol uzattığında boynuma çarptığın
sendeleyip yol kıyısından öte
uzaktan gözlediğin anılara
canımızı bile sıkardık
değil mi A Osman
nerede kaldı geceleri yol boyunca gezimiz
öğrenci özlemlerimiz bitmezdi sabaca
Ülfet emminin yediği koltuk taşında
çobanlar akla gelmeden önce
bize yapışmış sakardık
değil mi İcam
hep unuttuğumuzu sandık büyüsünde anıları
ders çalıştığımız günlerde boruyu üflerdi
ilgi odağımızdın saptırırdın birden
şeytan ateşi denirdi hemi
soluğunu mavi yakardık
değil mi koca Halil
dağlarda odun ederdik cımık boyumuzla
eşeğimize saramazdık boy yetirip
kırık kırtık toplayan çabucak
amcalar teyzeler yetişirdi
ilgili gözlerle bakardık
değil mi Sadık
oyuncu arkadaşlarımın çoğu terk etti birden
bir nedene bağlandı gidişine şaşarak
kimi çocuk yaşta kimi deli kanlı
torun torba sayarak nedensiz
canımızı dişimize takardık
değil mi Halil İbrahim
sarıp sarmaladığımız koca bedenlerin ardı
hayal meyal seçilir olduğunda
acılarında depreştiğinde
unutulmazlığından olsa
köşeye çivi çakardık
değil mi Acar Ali
Denizli bize dar gelirdi İlbadı ters dönerdi
iki yuduma kanmadık iki şişe az gelirdi
geceler sabaha değmeden
kumrular uyandırırdı
yemeden bıkardık
değil mi İbrahim

070312denizli