Fatıma’sını duvarlarla kapı arasında görüp,
Onun pâk naaşını yıkarken,
Yediği tokat izinin morarttığı yüzüyle ezilmiş kolunu,
Müşahede eden Ali, çektiği acı duyduğu ıstırabı,
Onun alnındaki kırışıklarda şekillenen,
Fatıma’nın gözyaşlarındaki dayanılmaz acı ve hüzün,
Ali’nin sessizce süzülen o pâk gözyaşlarından başka? !
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta