Ruhum kanlı tabya olmuş, çırpınır
İnsanlık düz raydan çıkmış be kardeş
Düzelecek yanı yoktur, şaşırır
Bir kuş dahi düzeltemez be kardeş
Su gibi apakmış insanlık cürmü
Ektiği tohumlar çiçek kokarmış
Temiz insan olan versin her hükmü
O zaman dünyayı barış yakarmış
Verir zehir zakkum kirlenmiş insan
İçersen yok olur gerçek güzellik
Sevdiğin insandan acı söz duysan
Al sana ey gafil şekilli görmek
Baktım kokmuş akıl, dil uzatır hep
Yüzünden düşen bin parça melanet
Nur suyu taşarsa sağ kalmaz edep
Boğar saygıları, yok olur hürmet
Dayan zorluklara, haksız gidişe
Elbet son bulacak elbet be kardeş.
Kayıt Tarihi : 14.5.2017 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!