Nerede Çocukluğumu Çalan Hırsız

Çocukluğumu özledim. Nerede cam meşe'm
Kayboldu saklambaç gibi oyun bahçem.
Yaşam her şey oyun itmez neşem.
Çocukluğumun adresi Karşıyaka'dır.

Yakar topla en çok vurduğum Figen.
Evcilik oyunu dolu çamaşır leğen.
Ne güzel kokar fesleğen.
Şimdi çocukluğumun adresi anılar.

Koş Erkin, İbo tulumba kuyruğuna.
Yaz sıcağında doyulmaz suyuna.
Sabire nine çabuk erikleri doldur kovana.
Bahçeler erik dolu ceplerimizde,ağzımız ekşi.

Mavi florasan ev tavanında,kırlangıç yuvası.
Bahar gelince siniyor her yere ot çiçek havası.
Hasan attı havaya güvercinin ne güzel takla atması.
Şimdi çocukluğumun adresi hafızam dır.

Denize yakındır top sahamız tuzlu parlar.
Çocuklar her gol atışında coşarlar.
Ata binip Bostanlı'da turlarlar.
Çocukluk anıları en masum yaşananlardır.

Kalaycı geldi,çocuklar etrafına çömeldi.
Dondurma kaymak sesi çocuklar neşelendi.
Pamuk helva ağızlar pembeleşti.
Çocukluk böyle özlemle anılır.

Çocuk oyun kurgusu ,oyuncak üretir.
Tahta kılıç ile savaş,sapanla kuş gözetir.
Kasanın altına takılan bilye ile araç üretir.
İşte bu güzel anılar çocukluğu özletir.

Şimdi nerede ? bindiğim salıncak.
Kim bana kamıştan ev yapacak.
Kırlangıç nerede yuva konduracak.
Çocukluğumun icatları kaybolmuş.

Fuarda bindik mini trene.
Horoz şeker,gofret,aldık kaldık parasız.
Zaman hızla geçiyor bitiriyor arsız.
Nerede çocukluğumu çalan hırsız.