karanlık basmadan ovalarıma
kainatın duru illetsiz aydınlıkları
katılaşırken çocuk ruhlarında
karanlık basmadan kararmadan taşıtlar
et kemik taşıtı tam da
mayalanmış yüreğimin hamuru
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Doğal duygularla bezenmiş bir şiir okudum kutluyorum.
bu yazılanlar kelime değil, söz değil, şiir değil, hülasa bambaşka bir şey. nasıl tarif etsek işin içinden çıkamayız belli ki. iyi ki Zarifoğlu şiirleri var da, içimiz ılıyor, yüreğimiz titriyor şu karanlık günlerde
Ve kuslarda kaderle ucar gercekten zarifce bir tabir
bu adamın her sözü ilham vericidir.
satırlarının arasında bir sürü esin perisi, bir sürü, esin güvercini gizlidir..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta