Nerede bir sakat görsem
Utanırım yürümekten
coşkunsefalet yükü hamalı olan ayaklarımı alıp
hemen uzaklaşmak isterim oradan
haniyanlış anlar diye bir de gitmemek
ya yine yanlış anlar körkusuyla
bir sıkıntıya yönelirim
Nerede bir sakat görsem
Utanırım yürümekten
konumu dünyevi olan evrenim kararır
kavrulur her iki uçtaki buzullarım
akabinde bir sıkıntı
ahtapot kollarıyla kavrar ruhumu
boğulurum
coşkun bir mutluluk sefaletinde
Nerede bir sakat görsem
bari onun önünden geçene kadar
sakat yürümeyi düşünürüm
.................................................
.......................................
.................................................
...birde azgın hayata kürek vurur gibi salınışları
felçli dudaklarından dökülen kelimeler bitirir beni
babında sakat dünyaya sadakatlerini görürüm
masela yaşamak gibi
Kayıt Tarihi : 19.8.2008 19:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!