Nerde o eski bayramlar,
Ne eskisi, ne bayramı kardeşim.
Güneş aynı güneş,
Bayram,aynı bayram.
Değişen bizleriz,
Değişen insanlar.
O eski bayramlarda çocuktuk.
Saftık,kötülük geçmezdi kalbimizden.
Bilmezdik,dalavere ve cinliği,
Yanımıza uğratmazdık hainliği.
Koşardık,oyunlar oynardık.
Çelik çomak,birdir bir.
Kuş gibi,daldan daldan dala konardık.
Yerden çıkan kaynak gibi kaynardık.
Pazar sabahları,kefkene yola çıkar,
Hatta dümdüz giderek Dünyanın,
Yuvarlak olduğunu isbata kalkardık.
Robotlar yapardık hayalimizden,
Hemde altı milyon dolarlık.
Yakalamaca oynardık,beş dakikalık zilde.
Hocalarımızda yamandı ha.
Vurduğu yerde gül bitirir,
Beş parmak iz bırakırdı yüzümüzde.
Renkli dünyalarımız vardı misgetlerden,
Pamuk helvalarından rüyalarımız vardı.
Elimizdaki sapanla caka satar,
Tüfekten öte bilirdik silahımızı.
Geniş çayırlarda güreş tutar,
Birbirimizin kuvvetini denerdik.
Ah nerde o çocukluğumuz,
Ah nerde o saflığımız.
Özlem duyarken o günlere şimdi,
Çoktan yitirdiklerimizin farkında değiliz.
Sonra nerde o eski bayramlar.
Ne bayramı ne eskisi kardeşim,
Bu günde yeni ufukların eşiğindeyiz
Hilmi ÜnKayıt Tarihi : 30.11.2010 21:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!