Nerede Şiiri - Serhat Fidan

Hangi yağmurun altında yitirdik kendimizi
Sözlerdi bizi var eden
Varlığımız inanmaktan geliyordu
Etrafımda inanmaktan bile vazgeçen insanlar
Uçurumlardan bir bir düşüyor

Kelimeler anlamlardan uzak
Çünkü
ölümün olduğu yerde sözler nasıl yaşardı
Yaşamak soluk alıp vermek mi sadece
Ölümün olduğu yerde
Aldanmak Aldatmak neye yarardı

Denizden almıştın gözlerini
Derinlerden gelirdin
Var ve yokun akislerinlerinde
Yıpranan neydi
Derin Bakışların da
huzurun yansıması mı
Yalanlara inanmak isteyen ben
Kaybedişler neden aklıma düşüyor bir Bir
Neden bunlar
Sebep neydi
Değer miydi bunlara
Peki
Mavi gök neden artık göstermiyor kendini
Yalnızlık neden böyle
Hani ruhun ruhuma yakındı
Neredesin ey hüznün efendisi

Şimdilerde
gökyüzünü bir çengelle çekiyorlar
Düştü düşecek yıldızlar
Düştü düşücek insanlık
Düştüm ve yıkıldım...

Cennet satanlar z
Cehennem satın alan o şahsın
Kimeydi o meydan okuma
Kazıklara bağlanan bedenler
Hangi karanlık yüzyılı yaşıyordu
Gözler doğudan doğan güneşi neden görmemişti
Körler ülkesinde
karanlığa mum olursan ölürsün der gibiydiler
Oysaki
Müjdelenen gelmiş
Bulutlar yakıcı günlerde hürmet ederdi
Başının üzerinde gezerdik
Gözleri kainattan bir parça idi

Bitmek bilmeyen savaşlar
Hüznü bohçasında taşıyan o kadın
Neredesiniz
ey mutluluğumu çalan hırsız
Hangi ülkeyi yok etmek için çıktın yola...