Ey fâni sevgili!
Bırak ihtiyârı, genç ölmüyor mu?
Şu dünyada bâki kalan nerede?
Ağlayan elbet bir gün gülmüyor mu?
Tüm ömür yâr için nâlan nerede?
Hayat Aşka fırsat buldurur kemâl,
Mecâzi mahbûbdan yansıyor cemâl,
Olursun da onca dünyaya hamal,
Azrâil'den mühlet alan nerede?
Aşkı anlattıkça daha kapandı,
Fark ettim ki fâil Allah yapandı,
İnsanlarda seven gönül tapandı,
Nâsı başka derde salan nerede?
Ölümüne sevdim diyenler hani?
Büyük konuşup da yakanlar mâni,
Demek mecâz Aşklar, ne imiş? Fâni,
Mecnûn, Ferhat, Kerem falan nerede?
Boğulma, deryâya tâlip! Derede,
Bâki Yâr nerede, mecâz nerede?
Perdenin ardında, bak gözlere de,
Damladan ummâna dalan nerede?
Çekmekle geçti hep ömür nâzını,
Kalp söyledi yır yır bunca yazını,
Adem der ben gibi gönül sazını,
Var mı ki getirin çalan nerede? ..
Kayıt Tarihi : 13.9.2016 16:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!