Kekik kokan memleketimin dağlarından
Asma yaprak büklü goncalı bağlarından
Binbir derde deva çağlayan sularından
Kopup aslından uzak nere gidiyorsun?
Ataların yatar ebedi bu toprakta
Seni yeşertip büyütmüşken bu yaprakta
Çocukların sefil henüz ana kucakta
Kaçıp neslinden uzak nere gidiyorsun?
Adam ol ki, adma yasla her an gövdeni
Derdi olana anlat ki, dinler derdini
Unut sen içinde olan hicap fendini
Kaçıp kendinen uzak nere gidiyorsun?
Aç kurtlar gördüm yemedi kendi kendini
Nice biçareler aştı kendi bendini
Kemiren dertlerin değil ki sanki seni
Bal çukuruna tuzak nere gidiyorsun?
Kayıt Tarihi : 20.10.2008 00:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!