Umutlarım vardı hani nakış nakış
Ömrüme diye işlediğim
Hayallerim vardı yar yar
Saymakla bitmeyen günlerim
Bir kardelen olmak istedim
Güneşimdin soğuğa inat
Sana açmak istedim yüreğimi
Dizelerce zemherideki kar tanesi gibi...
Bir baba şefkati misali
Öpseydim ellerini
Koklasaydım akıp giden zamana inat
Saçlarındaki kırlara dokunsaydım keşke
Kokun bende kalsaydı yar yar
Dolaşsaydın diyar diyar
Koklamasaydın dağların baharını
Gezmeseydim sensiz naçar..
Viranemiyim şimdi ben?
Ellerimden kokun uçup gitti mi gerçekten?
Ben öldüm mü şimdi sen yokken
İçinde giderken bıraktığım BEN...
Ölümün soğuk yüzünü taşımasamda
Dört duvar gelsede üzerime bir bir
Sen şunu bil yokluğunda bir varlığında bir
Koyun koyuna sabrımla başbaşayım...
Gönül Köse
11,01,2012 22,36
Gönül KöseKayıt Tarihi : 11.1.2012 22:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!