Neredeyim Şiiri - Ömer Yusuf Karaman

doğru yerde doğru zamanda mıyım
kollarının arasında mı
uçurumun kenarında mı
rüzgar arkamda mı

savaşmalı mıyım
kendime karşı
kaçmalı mıyım
kendimi nerde bırakmalı

dağınık ve sıkıntılı
ruhumun her parçası
yorgun ve sancılı
bedenimin her yanı

arar mı insan
ruhuna dokunanı
yoksa buda mı
acının devamı

kaldım kendimle yabancı
bakarım gözlerine karşı
cinayet olası
kimin elleri kanlı

suç bu bana karşı
onlar yaptılar
duygularıma gem vurdular
kalbimi kararttılar

küçük bir çocuktan
kahraman olmak isteyen bir çocuktan
duygularını öldüren
bir katil yaptılar

acımasızlar
aşağılıklar
ahımı aldılar
hayatımı çaldılar

sevgiyle yontulmuş kalbimi
gülen gözlerimi
mutluluğumu sevincimi
zevk için mi aldılar

hayasızlar
bide bunlara karşı çıkmayanlar
iğrenç gözleriyle
aşağılayarak bakanlar

kendilerini güzel sanıyorlar
gözlerime mi bakmıyorlar
neden anlamıyorlar
midemi bulandırıyorlar

hatırladım neden sustuğumu
neden kaçtığımı hatırladım
bunlardan, bir değeri olmayan
güzellikten anlamayan bunlardan

zayıflar korkuyorlar
yalnızlıktan korkuyorlar
iyi de zaten yalnızlar
nasıl anlamıyorlar bu kadar mı salaklar

bu salaklar
yapacaklarını yaptılar
yalnızlığı anladılar
ama yine de acıyarak bakarlar

aptallar gülünçler
beni zevkten dört köşe ederler
iyice kendilerine benzettiler
ama bu kalp yine de sever

ah benim yıpranmış kalbim
sevmekten vazgeçer miyim
bunca yıldır bekledim yolunu gözledim
acım bitti artık sevin