Sanma dostun düşmanlığı çok ırak
Vururken başıma nerdeydin usta
Gönül sarayını temelinden oyarak
Yıkarken başıma nerdeydin usta
Sessiz çığlığımı duydu kainat
Felek boynuma urganı kat kat
Sıkarken boğazımı kara cellat
Kesilince nefesim nerdeydin usta
Hayat perdesini yaşlı gözüme
Çile çengelini yorgun kalbime
Aynalar küskünce solgun yüzüme
Bakarken nerdeydin nerede usta
Dost bildiğim zehir kustu aşıma
Sözüm geçmez iken sabır taşıma
Şu koskoca dünyaya tek başıma
Kafa yorarken nerdeydin usta
İçimde sancılar akşamdan başlar
Halime acırken gökteki kuşlar
Yağmurla yarışırken gözdeki yaşlar
Yanaktan salarken nerdeydin usta
Kırıldım senden usadım candan
Gereği kalmadı sorma ahvaldan
Dar günde ararken seni yanımda
Sorarken nerdeydin nerede usta
Sevdanın közü yakarken canı
Volkanın lavı kaynattı kanı
Toplandı başıma dünyanın gamı
Sarınca nerdeydin nerede usta
24/05/2022
Kadri KırmızıtaşKayıt Tarihi : 31.5.2022 21:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!