Nerdeydin Baba? Şiiri - Yorumlar

Sokak çocukları; genelinin yaşadığı malesef bu. Çok etkileyici ve çok gerçekçi, her kesimden insanın sorumluluğunu hatırlatan, Ana, baba kucağında yaşayamayanlara,Devlet babanın ancak vatan borcunda sahiplendiği vurgusu da çok önemli. Teşekkürler, bu yüreğe sahip şaire tam puan ve ALKIŞ. Saygılarımla.

İşte hayatın gerçek yüzü.Okadar güzel anlatmışsınız ki olayları sanki seyrediyordum ve çok üzüldüm.Duyarlı yüreğinizi kutluyor Tam puanımla antolojime alıyorum.

Sizinde bahsettiğiniz gibi üstadım... Hepimizin bildiği bir gerçek... Kimimizin görmezden geldiği, kimimizin birebir yaşadığı, kimimizin de bir şekilde çabaladığı... Böylesine güzel anlattığınız ve bir daha hatırlattığınız için teşekkürler... Kaleminiz daim olsun... Selam ve dua ile...

Sorma Evlat!
Aramaya çıkmıştım seni
Kaybettim dağlarda yolu
Sesini duydum ararken beni
Koşarak geldim dost doğru :))

Gerçekten çok güzel bir şiir. Maleseftir ki böyle babalar olduğunu televizyon haberlerinden okuyoruz. O manada ben çok şanslıyım sanırım. Kutlarım yazınızı. Çok duygu yüklüydü.

çok duygulandım hepeimizin hayatında benzeri olaylar oplmuştur değilmi gerçek ten yüreğine sağlık

bu sıırın ardından yazacak bır kelıme bulamadım sozun gıttıgı yer bu olsa gerek..............yuregınıze saglık

harika şiir yüreginiz dert görmesin tebrikler evet ana baba gibi varmı dimi saglıklarında kıymetlerini bilelim iş işten geçmeden bende bir şiirimle eşlik etmek istedim


Babama ve Abime


Canım abim babamı çok özledim inan ki
Onun sıcak sevgisi ve candan bakışını
Yıllar yılı yolunu çok gözledim inan ki
Boynuna sarılınca kalbime akışını

Abim babamızı sen öp kokla benim için
Ağlarım sizin ile olduğum günüm için
Babamızla beraber yaşanan dünüm için
Kimse bilmez bağrımı hasretin yakışını

Bu gün doğum günüdür babamızın bil abi
Şefkatine doymadık gözyaşımız sel abi
Şifasına bir dua yollayalım gel abi
Bilsin hasret içinde nasıl bekleyişimi

Seninde doğum günün aynı güne rastlamış
Tesadüf dört ağustos iki cana rastlamış
Ama bu gün hüzünler yine bana rastlamış
Acılar zemheriye döndürdü hep baharımı

Babamı Allah’ıma emanet ediyorum
Babasız bu bedeli ben ağır ödüyorum
Bilin ki yolunuza canımı adıyorum
Dindirenim de yok ki gözyaşı döküşümü


Haticeb Katran

yaşamın acımasız kesitlerini
dizelerinde aynıyla yansıtan
kardeşime özden teşekkürler..

Unuttuğumuz O Çocuklar

Kirlenmiş siyah, sarı,
Kumral saçlarla,
Giydiği yırtık paçavralarla,
Hayata umutla bakmaya çalışan,
Ah o çocuklar…

Hayatlarında yemeseler de
O sıcacık somunun arasına
Koymak isteyip de koyamadıkları
Sucuk, salam, peynir, zeytin…
Sadece ve sadece
Rüyalarında gördükleriyle avunan
Ağızlarından salyalar akan
O çocuklar…

Bahar yağmurunda
Dizlerine kadar çamur olan,
Kışın soğukta donan, moraran
Hiç ayakkabı görmeyen
Yürekleri gibi
Narin ayakları yaralı
O çocuklar…

Mavi, siyah, ela gözlerden
Sıcacık bakışlarla
Yine de hayata umutla bakan,
Beklide bakmaya çalışan
Ah o çocuklar…

Bulabildiği bir bez bebeğe,
Kırık bir arabaya sevinen,
Yokluğa, imkânsızlığa
Ağlasa da o tatlı yüreği,
Vücuduna sıcacık kanı pompalayan
O tatlı tertemiz yüreğinden
Yaşama umudunu yitirmeyen
Çocuklar…
Evinde soba yanmayan,
Sıcaklığın ne olduğunu
Nazik teninde hissedemeyen,
Ayazdan çatlayan,
Soğuktan üşüyen ellerini
Nefesiyle ısıtmaya çalışan
O çocuklar…

Her verdiği nefeste,
Güneşin sıcaklığını andıran…
Her attığı adımda,
Hayata umut bağlayan…
Her ışıl ışıl bakışında,
Zifiri karanlıktaki
Yıldızları çağrıştıran…
Her gülen dudakta
Bir gül açtıran…
Umutla yaşama
Sarılmaya çalışan
Ah o çocuklar…

Ne doğduklarından…
Ne öldüklerinden…
Ne de çektiklerinden…
Haberimiz olmayan…
Varlıklarını dahi bilemediğimiz
Yok saydığımız,
Kimi gamzeli,
Kimi al, kimi tombul yanaklı,
Kimi de benzi solmuş
O güzel çocuklar…

Her şeye rağmen,
Hayata umutla bakan
O minicik yürekli
BİZİM ÇOCUKLAR…

İbrahim MUTLU

Yazan yüreği kutlarım... Saygılarımla...