Nerdeydin Baba? Şiiri - Yorumlar

gerçekten iç acıtıcı bir şiir...anlatımınız kaleme alışınız mükemmel..bir solukta okudum..duygulandım..tebrikler..kaleminiz hiç susmasın..tam puanımla listemde..

Sokak çocuklarının okul çocukları olması umuduyla yüreğine sağlık sevgili kardeşim...

Canımı yaktı şiiriniz..Ve vatana,bayrağa bağlılığı vurgulamanız çok manidar.Tebrikler..

ustadım güzel desem bilemiyorum hüzün doluydu harikaydı....biraz beni anlatmışsın...benimde buna benzer bir şiirim var umarım paylaşmak nasib olur...kalemin hiç susmasın.....saygılarımla

Uzun soluklu bir serzeniş ya da bir dertleşme.Bu şiiri yazabilmek için enazından yarısını yaşamışolmak lazım.Bunu yaşayanında yaşadığından şüphe etmek gerek.Ben teyit mahiyetinde aynı frekanstan bir şiirimle size katılak istedim.Şiiriniz harika.KUTLUYORUM................HALİLŞAKİR

Sahipsiz Çocuklar

...................................................Dünya çocuklarına.

Sokakları mesken tutan çocuklar,
Yürek çarpar, dudakları uçuklar..
Atılır mı bunlar, daha küçükler? ..
Karda,kışta, sokaklarda yatılmaz,
Çocuklara bu hayat dayatılmaz...

Henüz uçacaklar, yürekler pır pır..
Yumuk yumuk eller, hep kıpır kıpır
Pabuç yok, tabanlar tüm kepir küpür,
Bu çocuklar sokaklara atılmaz
Çocuklara bu hayat dayatılmaz...

Paramparça sırt baş,sanki dalanmış..
Bir lokmaya sokak sokak dolanmış.
Sanırsın ki, yokluğa sevdalanmış..
Çat ayazda çıplak adım atılmaz
Çocuklara bu hayat dayatılmaz...

Anaya, babaya, belli hasretler..
Yürekleri sahiplenmiş nefretler,
Nasıl ödenir ki, bu kefaretler? ...
Minicik kalplere çamur atılmaz
Çocuklara bu hayat dayatılmaz...

Sadece yemekle doymuyor karın,
Sevin, kucaklayın, sıkıca sarın..
Veliler! ..Suçu yok bu çocukların..
Sevgi harcı yoksa, rahat yatılmaz,
Çocuklara bu hayat dayatılmaz...

Antalya-2007

Halil Şakir Taşçıoğlu

Çok uzun bir şiirdi ama 'Devamı yok mu?' dedirtiyor okuyana...
Hüzünle okudum, tebrikler, sevgili dost.

Selam ve saygılarımla.
Nafi Çelik

Ekmek Teknesi (Sokak Çocuklarına İthafen)

Zevki alem içinde geçerken gece
Bir kadının rahmine yapışır kalırım...
Artık olan olmuştur yok başka çare,
Diye diye doğurur beni cahilce
Bir ben doğsam es kaza, hadi ne ise
Birken, iki, üş, beş… çoğalırız nice...

Azar, dayak derken serpiliriz yollara
Artık haracımdır bir nasipsiz kula...
Sonra ektiklerini biçerim, biçerim de
Yine azar, yine dayak, yine küfür yerim...
Korkarım ses çıkaramam
Toplarım ürünlerini bir bir
O küçücük bedenimle...

Akşam olunca tutarım evin yolunu
Ev mi?
İsmen evdir de
Ya cismen?
Orası onlar için zevki alem
Benim için ise
Anne, baba, sıfatı yüklenilmiş,
İki yabancı…
Gerçek babam kimdir onu bile bilmezken,
Düşünemiyorum daha başka bir ad, onlara ne diyeceğimi....

Bildiğim tek şey;
İyiki yapışmışım o tene, boşa gitmemiş cenim…
Sayemde olmuşum onların, en sadık,
Haraç mezat kapısı...
Ye… Ye… Tükenmeyen
En güzel, en doyumsuz meyvesi…

Diğer bir adım ise;
Bir çoğuna göre de ekmek teknesi…

Ekmek teknesi!..

Soruyorum?
Burada benim suçum ne? Günahım ne?

Serap Sönmez

Duygu dolu harika dizelerdi efendim bu güzel şiirinize bir şiirimle de ben destek olmak istedim saygımla...

Tebrik ederim.
Çok anlamlı bir şiir çok hüzünlü dizeler.

Yüreğimizde kanayan bir yara sokak çocukları duyarlı yüreğinizi kutluyorum gönül kaleminiz hiç susmasın sevgi ve selamlarımla

Ben her kar yağdığında biraz üşürüm.
Bir çocuk düşünürüm uzaklarda.
Çığ gibi düşer silueti sıcak odama.
Konuşmaz, gülmez.
Buzul mavisi gözleri kristal bir çivi olur saplanır yüreğime.
Üşüdüğünü bilmeden titrer tinerli elleri.
O an yün battaniye yakar tenimi.
Sıcak odamdan utanırım.
İnsanlığımdan utandığım gibi. ....' SOKAK ÇOCUKLARI KANAYAN YARAMIZ BİZİM....ŞİİRİNİZLE HÜZÜNLENDİM....HİÇ BİR ÇOCUĞUN SOKAKTA KALMAMASI DİLEĞİMLE...TEBRİKLER ŞAİR'