Nerdeydin Anne Şiiri - Fatma Ceyda

yüreğimde
fırtınalar koparken
ben hep hasretinle savruldum
anne
her tuttuğum elde
senden bir sıcaklık
baktığım tüm gözlerde
senden bir ışık aradım
aşk sandım bazen
içimdeki kıpırdanmaları
oysa her sevgilide
senin yakınlığını aradım
anne...
ben her zaman yetimdim
sen yoktun
hiçbir sevincimde
zaten sensiz de hiç
sevinemedimki anne...
ben hiç mutlu olmadım
tatmadım
analığının kuytularındaki
huzur denen lezzeti
yaşamadım ki
ana sevgisi denen
cenneti...
cennet ayağının altındaydı oysa
bir kez olsun almadın içeri
nerdeydin anne...
zalimlerden sevgi dilendim
talan ettiler
yüreğimin bütün kıyılarını
bir yudum sevgiydi
benden esirgedikleri
duymadılar içimdeki
sessiz çığlıklarımı
ve­;
kocaman kadın oldum
sevdim...
sevildim sandım
oysa her gülen yüzde
her tatlı sözde
seni aradım...
aldandım anne
defalarca aldatıldım
bir yanım olmadı hiç
ben hep yarım yaşadım
sen yoktun
nerdeydin anne