Nerdeydik Ki Şiiri - Yılmaz Sarı

Giderken
gözlerini bırak bana.
Sağanakların,
tufanların kalsın bende.
İçimde kuruyan
seslere can olsun.
Giderken
Düşlerini bende kalsın
senin sayrılığınla avunayım.
Yıldız dönenceli
bir akşamdı.
Batıyordu güneş daha.
Sen çırılçıplak aşktınç
ben üryan serseri.
Ellerimiz sevişiyordu
bankların çatı katında.
Yeni başlamıştık daha
alanlarda çıkmıştık
sesimiz kısık
düşlerimiz çığlık...
Güzellikleri toplardın sen,
mutluluğa boyardım
dünyayı.
Nerdeyiz şimdi.
Hangi kentin
sokağında gecelersin
düşlerin kışkaçta.
Hangi elleri tutar ellerin
Dokunmaktan bi haber.
Yelkovan hızında
geçerken zaman
Ben sancılar toplayan
Eskiciyim
alkol kıvamında.
Düşlediğim menekşe var
erguvan
yasemen
'yedi veren bir arzu'
var dilimin en söyleyeediği.
Tadı beynimin
yüreğimin
tenimin
çıkmazlarında.
Sessiz hayaller kaldık
Siyah beyaz filmlerin
dur aralığında.
Toplandık
Çarpıldık
Çıkarıldık
Bölündük
durmadan.
İki kere iki edemedik
cebirsel
bir denklemin sağlamasında.
Yarım kaldık
Sessiz kaldık
Bizsiz kaldık.
Ayrı zamanlarda
toplanan bulutlar gibi
ayrı yağdık
gözyaşalarımızla iç denizimize.
İçimizde devrim vardı
Kana mı yazılmıştı
kanla mı yazılmıştı.
Bilmiyorum! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Bir köhneliğin içinde
oradan oraya gidip gelen
bilinmezlik atomuyum.
Susmuşum kendime
Söz geçmiyor içimdeki BEN'e.
Buldukça şişedeki dibi
Batıyorum geçmişle.
Ben zamanın
anılar eskicisiyim.topluyorum,
yaşıyorum durmadan
her gece.
Bitti işte.
Herşey bitti yok gibi
Sen bittin
ben bittim.
Kaldık öyle.
serseri gülüşler gibi
dudak aralarında.
Kaldık işte.
Zamansız ölümler gibi.
Biz cümleydik seninle.
Nokta koyduk işte.
Yeni bir satır başı için.
Sen herhangi bir makalenin
giriş bölümünde.
Ben sayrılıklar imgesiyim
şiirde bir dizede.
orta da kaldık işte.
Yaşam da,
Sevme de.

Yılmaz SARI
11/07/2007