Zulüm yağdırır uçaklar
Yanıyor köy ve bucaklar
Yok, sevgi dolu kucaklar
Nerdesiniz ey insanlar
Yuvasız kalmış yavrular
Av olmuşta vurulurlar
Bak zalimler kudururlar
Nerdesiniz ey insanlar
Mazluma dünya daralmış
Lambalar sönük kararmış
Dört bir yanı zulüm sarmış
Nerdesiniz ey insanlar
Göklerden bomba yağıyor
Bir bak Çocuklar ağlıyor
Feryatlar yürek dağlıyor
Nerdesiniz ey insanlar
Can kayıp sineler yanık
Günahsızlar olmuş sanık
Seyreyler bir dünya tanık
Nerdesiniz ey insanlar
Sarmış zifiri karanlık
Yok iken, nurdan aydınlık
Artık yeter bu dalgınlık
Nerdesiniz ey insanlar
Olmayın zalime alet
Yazık nedir bu delalet
Dünya istiyor adalet
Nerdesiniz ey insanlar
Anamız bir babamız bir
Yaratan bir dünyamız bir
Geliniz bir olalım bir
Nerdesiniz ey insanlar
Kayıt Tarihi : 27.4.2010 12:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sanırsın!
Ölümdendir korkusu;
Hep bir yanılgıda teşhis, tedâvî...
Minicik yüreğini; yüreklerin çöküşüdür titreten...
Yüreklerin, insanlığın çöküşü...
Metanet Yazıcı
TÜM YORUMLAR (4)