Nerdesin sevgili, ay düştü gönlüme, mehtaba tutsak kaldım.
Hiç çekilmiyor geceleri yalnızlık, beni yıldızlar esir aldı.
Aklıma, senli zamanların melodisi geliyor, hüzünleniyorum.
İçim bir acıyor ki sorma gitsin, hüzünlerin esaretine giriyorum.
Ve yine başlıyorum, sana, sensizliğinin adına şiirler yazıyorum.
Efkârım depreşiyor kalem yazdıkça, ahları çekiyorum ardı sıra.
Halime acıyor tepemde uçuşan martılar, birde parktaki akşamcılar.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta