Nerdesin Sen Şimdi Şiiri - Selim Can

Gizli sevdim ben seni,
Samanyolundan bile sakınarak,
Sadece güneşten değil ki,
Ben ki seni;
Sakladığım yerde ne bir kapı
Ne de açmaya kolu;
Gereksizdi-yoktu sevgili,
Ya peki bu dipsiz uçuruma düştüğümde;
Nerdesin, nerdesin sen şimdi?

Bu nasıl çaresizlik ki,
Çıkıp da gittin...
Mecnun misaliyim, bak desem!
Deryada susuz kalmışken,
Son nefesimde sesleniyorum,
Duyacak kadar sevdin mi;
Ay gecelerindeki buluşmalarımızı hatırlayarak,
İçimdeki yangınla kavruluyorum;
Nerdesin, nerdesin sen şimdi...

Bağrımda yükselen bu alev mi,
Yoksa avuçlarımda tuttuğum kor mu,
Yaşarken ölmek bu olsa gerek,
Kimselere haykıramadığım acılarımla,
Bırakıpta baş başa;
Peşine takıp da giderken ayrılığı,
Öylece kala kaldığımda,
Yaprakların gonca halinde,
Göçmen kuşların sılaya dönüşlerinde,
Hele şu çaresiz günümde;
Soruyorum sana:
Nerdesin, nerdesin sen şimdi?

Yarın sabah nasıl uyanacağım,
Aldığım ilk nefesin boğazıma düğümlenmesinde,
Yıkık kalmış bir viranede,
Seslensem sana;
Feryadım yankılanır mı acaba?
Nerdesin sevgilim-nerdesin diye?

29.03.2012 / Selim Can