Nerdesin sen,ey iyilik? Şiiri - Erkan İnay

Nerdesin sen, ey iyilik?

Unutmuşuz insanca davranmayı,
Fark edemiyoruz,varlığımızı …
Korkuyoruz!
Yalnız,sağır ve dilsiz..
Kaçıyoruz!
Kendimizden nedensiz…
Sakınırız olur diye vazifemiz…
Unutuyoruz!
Yapmıyoruz nicedir…
Muhtacız?
Niye aramayız?
Biliyoruz!
Şifa bulacağımızı…
İstiyoruz!
Sarılmak çocukcasına…
Nerdesin sen, ey iyilik?

Daima bıkmadan yalvardı,
Ezelden ebede çağırdı,
Tüm dünya, sen! diye bağırdı,
Uyaramadı nefs… Sağırdı…
Her gün yeni bir umutla,tebessümle doğdu,
O gözümüzde,aradı,aradı ve de durdu,
Boyun büktü,sessizce, umutla selam durdu,
İtilirken inanmadı, tekrar tekrar sordu…
Nerdesin sen, ey iyilik?

Başka dünyalarda kayboldum,
Bilmezdim, şimdi şahit oldum,
Eşkıyalık, çetecilik,anarşi,
Zorbalık, derin devlet ve faili meçhulü…
Tut elimizi bırakma,kayboldum.
Bilmezdim,şimdi reklamlar da kaldım.
Ahlaksızlık, hırsızlık, yalancılık
Hak yok oldu,para ise neler oldu…
Tut elimizi, bırakma ne olur?
Nerdesin sen ey iyilik?

Nerde senin, sevda yüklü,gül fidanların?
Nerde senin, şehadete yarışanların?
Nerde senin, hasbice,gülen yardımların?
Nerde senin, emaneti savunanların?
Nerde senin,umutlu,güzel yarınların?

Düşüncelerimiz güzellikler ufkunda,
Duygularımız heyecanlar doruğunda,
Bizim dünyamız,sabırsız, karşılıksız,
Yunus’dan Mevlana’ya,
Bizim rüyamız,vazgeçilmez aşkımız,
Şirin,sıcacık, doyulmaz, bırakılmaz,
Yaşayan bıkmaz, hasretine dayanmaz..
Ana kucağına sarılıp, doğmak sanki,
Nerdesin sen,ey iyilik?

Öyle güzelsin ki!
Kalpler kurtulur,
Gönül rıza bulur,
Üzmez,ince ince sızlar,
Sabır öfkeyi sollar,
Vicdan terazisini sallar.
Kavuşur rahatlığa kullar..
Müjdesin sen, hediyesin sen,
Bilemeyiz, çok şey olursun,
Nerdesin sen, ey iyilik?

Karanlıklar aydınlanır,
Kötülükler karalanır,.
Rehbersin,şaşıranlara,
Rahmetsin, yananlara,
Sönmez umutsun,yarınlara,
Olmaktır, yanmaktır,hayatlara..
Nerdesin sen, ey iyilik?

Öyle bir gönül iklimi,
Bahardır,tazeliktir, berekettir,
Gülde aşk, menekşede zerafet, papatyada sadakat…
Yağan bembeyaz kardır,
Muratları örten yaşmak misâli…
Bir mumdur damla damla erir,
Rabbin izniyle canlıya can verir…
Tut elimizi hiç bırakma ne olur?
Nerdesin sen, ey iyilik?

Neler olmaz ki seninle?
Duygular yeşerir,
Nefretler yere serilir,
Hırçın dalgalar durulur,
Hoş bir tebessüm olursun,
Küçük taşı kaldırmak, sensin,
Seni bilmeyenler ne talihsiz…
Nerdesin sen ey iyilik?

Senden daha güzeli yok ki!
Tut elimizi hiç bırakma ne olur….
Seni bekler,yere her düşen,
Seni ister, sahipsiz emanetler,
Seni arar, başı okşanacaklar,
Nerdesin sen,ey iyilik?

ERKAN İNAY
08.09.08