Nerdesin Sen Şiiri - Yurdagül Özay

Bir köprü parmaklığından
Seyrediyorum bu şehri
Gözlerim hep seni soruyor
Yüreğim seni arıyor
Sen neredesin nerelerdesin

Gün bir bomba gibi düşüp batıyor
Köprünün üstünden
İnsanlar telaşlı
Paça parça geçiyor yollardan
Acaba bunların içinde sen var mısın
Nerdesin nerelerdesin

Kabaran denizden gelen
O sabırsız sesler kıyıya vuruyor
Sonra da gecenin içinde kayboluyor
Sanki de bu deniz
Yüreğimin telaşını alıp
Geceyle birlikte üzerime boşaltıyor
Ve bana kimsesizliğimi
Bana sensizliğimi hatırlatıyor
Sen nerdesin nerelerdesin

Ey..geçen gençliğimin sesi ey
Geçen zamanı yanlış bir rüya gibi mi
Yorumladık dersin
Yanlış zamanda yanlış yerde mi aradık
Kaybolan o mutluluğu
Yanlış yerde mi bekledik
Bu gözler boşuna mı arıyor seni
Bu yürek boşuna mı çarpıyor
Sen nerdesin nerelerdesin

Sanki de bu şehrin bir şeyi eksik
Sanki insanlar geçmiş zamanı
Kazarak çıkartıyorlar yerin altından
Parça parça bölüp günlere dağıtıyorlar
Belikli onlar da benimle birlikte
Seni seni arıyorlar
Sen nerdesin nerelerdesin

Gece bile eksilen denizi tutup
İnan seni arıyor nerdesin
Şehir kuruyan anıları toplayıp
Seni bekliyor nerelerdesin
Yüreğimdeki fırtınayı dindiremiyorum
Seni soruyor gelmeyecek misin

İçime yeni düşünceler doğuyor özleminden
Bir fırtına kopuyor ki hasretinden
Başlıyor bir kan gecesi sensizlikten
Git …diyor içimdeki ses git git git buralardan
Sen yanlış yerdesin yanlış zamandasın diyor
Ama ellerime ama gözlerime
Ama yüreğime söz geçmiyor
İlla sen diyor illaki sen
Sen neredesin nerelerdesin
Gelmeyecek misin gelemeyecek misin