Çocuk ruhumun o haylaz çoskusunu istiyorum. Öyle yoruldum ki sen olgunsun sen güçlüsün demelerinden. Yüreğimde yaprak kımıldamıyor, aynalarda solgun bezgin bir ben, kafam dağınık olunca hiçbir şeyi toparlayamıyorum. Bedenden çok beynimin yorgunluğu var. Yüreğim bu hüzün gelgitinden mağdur, bir yerlere sıkışmış küçük kız çocuğu var içimde. Yaşama sevincim benim nerdesin? Nerde...
Gülten AlpKayıt Tarihi : 22.3.2017 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!