Nerdesin Ey Merhamet? Şiiri - Ahmet Demir 4

NERDESİN EY MERHAMET

Neredesin ey merhamet, artık gelsen diyorum.
Karartılmış vicdanlara ışık olsan diyorum.

Filistinli Muhammed’e ümit olsan ne olur?
Suriyeli Osman’ıma derman sunsan ne olur?

Neredesin ey merhamet, Arakan’da kayboldun.
Zalimlerin elinde nerelere savruldun?

Son iki asırdır senden hiç haber yok.
Mazlumlar ezilirken, kimseden bir tepki yok.

Bir kişi dokuz pulu yiyorken hayasızca,
Dokuz kişi talimde bir pula zavallıca.

Batıda merhamet nasılsa çok yaygınmış.
Köpek mamalarının tüketimi çok artmış.

Beslerken kapısında köpeğini her zaman,
Sömürdüğü Afrika’nın ne yazık hali yaman.

Ey merhamet gezindin, Paris’in yollarında.
Bize yokluğun düştü, kaldık biz acılarda.

Yoksa küstün mü bize, yoksun sen aramızda?
Çok cefalar çekiyoruz şu İslam diyarında.

Bu ümmete kök salsan, birlik olsak çabucak.
Seninle gülse yüzler, seninle toparlansak.

Senin sayende bizler, yine adalet sunsak.
Mazlumun yanındayken, zalimleri korkutsak.

Son versek karanlığa senin sonsuz gücünle.
Derman olsak yaraya sendeki güzellikle.

Yeniden fethetsek biz, o kırılmış kalpleri.
Sayende yine görsek, mutlu, güzel günleri.

Varlığın sayesinde şiddet, korku olmasın.
Kardeşlik türküleri dört bir yanda çınlasın.

Kibir, öfke, zulümler merhametle yok olsun.
Nefret, kin ve öç alma hemencecik son bulsun.

Merhamet sayesinde düşmanlıklar hep gitsin.
Akan şu gözyaşları dursun ve artık bitsin.

Ey merhamet sen bizi o Resule kavuştur.
Bütün inananları etrafında buluştur.

O’nun merhametiye bizler kurtulacağız.
Cehennnem azabından azad olunacağız.

Muhammedi merhamet biz seni bekliyoruz.
Asırlardır ümitle, yolunu gözlüyoruz.

Gel artık ey merhamet, fazla zaman kalmadı.
Bak dünya yok oluyor, başka bürhan kalmadı.