Nerdesin Ecdat Şiiri - Nurullah Muslu

Yüz yıl durmadan, küfür peşinde gittik,
Biz tek dişi kalmış canavara meylettik,
Bir elimizde sigara, diğerinde kadeh,
Biz ne ettik ise, kendi kendimize ettik…

Denize düşen misali yılanlara sarıldık,
Dün dostumuz olanlara, yal uğruna darıldık,
Olmasa da suç ürettik, makam mevki uğruna,
Topladık cümlesini, zulüm zindanlarına tıktık…

Neredesin Ecdat ruhaniyetine muhtacım,
Şükretmeyi unuttum, her daim açım,
Ümmet seninle yükseldi, başımda tacım,
Nerde saklı gizlisin, sensin benim ilacım…

Gönder tabiplerin, yaralarım kanıyor,
Toprağa düşüyor asker, analarım ağlıyor,
İhanet kol geziyor, kollarımı bağlıyor,
Ocağıma ateş düştü, can evimiz yanıyor…

Yetiş Allah aşkına son kalemiz düşmeden,
Başımıza leş yiyici, akbabalar üşüşmeden,
Tut elimden kaldır beni, ok bedeni deşmeden,
Kükresin aslanlarım, düşman, Fırat'ı geçmeden…