saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Ölene mi kalana mı yanayım?
Hala daha gülene mi yanayım?
Şu yardıma gelene mi yanayım?
Sen dururken,Yunan koştu,nerdesin?
CÜCE der,alımız morumuz gitti.
Esmer,kumralımız,sarımız gitti.
Vallahi,billahi yarımız gitti.
Yürek yandı,can tutuştu,nerdesin?
bu duygu yüklü feryadın böyle sahibszi kalması beni üzdü hocam ALLAHIM birdaha yaşatmasın
Müthiş bir tablo hani şu fotoğraf sergilerinde pek göremediğimiz,şiir uzay ve bilgi çağında türbanla uğraşmanın acı dersinin bir göstergesi gibi tebrikler sayın şair dilerim günler yeni acılara açık değildir..çünkü bir şey değişmedi..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta