Nerdesin Be Vuslatım Şiiri - Mehmet Kırlı

Sen Şirin’sin, sen Aslı’sın, sen Leyla’sın dillerde
Ferhat ile, Ol kerem, ben mecnunum çöllerde
Kaç asır geçti, üstünden, bitmedi sevda her yerde
Ben de yandım,sana yandım, nerdesin be Vuslatım?

Gördüm Bildim, seni sevdim, yüreğimin can suyu
Dağ deldim, çöl geçtim, sana çıkmadı hiç yolu
Sihirli düğme, kapandı yine, kor kül etti bir Kul’u
Ben de yandım,sana yandım, nerdesin be Vuslatım?

Çok Yıllar, yarım asır, yolum nicedir, dağ tepe
Gönül akar, kalem yazar, dil dökerim, tek teke
Bir güle yandım, dalına kondum,sordum da bülbüle
Ben de yandım,sana yandım, nerdesin be Vuslatım?

Hangi mevsim, bana mevsim, gelir diye beklerim
Bi sonbahar, bi karakış, döner döner setlerim
Ey Hak, hani bahar, hani yaz, sab’ra sabır eklerim
Ben de yandım,sana yandım, nerdesin be Vuslatım?

Felek peşte, kader önde, çekip çeker Kanadım
Selamım al, bir Haber sal, umut’dan hiç kopmadım
Sönmez ama, belki kanar, bir damlasıyla kanaatım
Ben de yandım,sana yandım, nerdesin be Vuslatım?

Mehmet derki! Ben aşık, ben mecnun, bilinsin
Kerem Ferhat, şirin aslı, Leyla’lar hep dirilsin
Dağ düz olsun, çöle su gelsin, aşk şerbeti içilsin
Ben de yandım,sana yandım, nerdesin be Vuslatım?

Aşk şerbeti, deme acı, hele bahçesine düşersin
İçtikçe yakar, bilinmez, alevi nur diye seçersin
Bir giyersin, dersin yeni, sanki her gün dikersin
Ben de yandım, sana yandım, nerdesin be vuslatım?

Mehmet KIRLI
01.04.2015