Ninnilerle büyüttün
Verdin bana çok emek
Hastalandıkça ben
Terk ettin uykularını
“ Oğlum, oğlum” diye severek
Karanlık gecelerde
Gözlerinden yaşlar akıttın
“Hasta yavrum” iyileşsin diyerek
Beni sağlıklı büyütmeye çalıştın
Daim hayır dua ederek
Uzaklardasın şimdi benden çok
Anlayamadım gerçek değerini
Yıllar geçtikçe seni
Daha da çok anlıyorum
Fakat bulamıyorum hiç seni
Canlanıyor gözümde hayalin
Hayal meyal o nurlu
O ak pak mübarek yüzün
Seni her hatırlayışımda
Çöker içime sevgiyle hüzün
Nerdesin ey anneciğim
Arıyorum seni özlemle bak?
Yaslanıp yavaşça göğsüne
İstiyorum yanında ben
Bugün burda, doya doya ağlamak…
Kayıt Tarihi : 6.4.2017 22:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!