Nerdesin Anne Şiiri - İlhami Güneyler

Nerdesin anne bu akşam,
Her şeyden çok, ihtiyacım var sana…
Şimdi buralarda, sahte sarhoşluktansa…
Senin sevginde sarhoş olmaya…
Dostum olan yalnızlıktansa,
Senin sonsuz şefkatine…
Ağlamaya ihtiyacım var anne!
Ama sahte tesellili omuzlarda değil,
Senin sıcak yüreğinde anne!

Hep derdin! ‘’Sen büyük adam olacaksın,
Ama hep benim küçük çocuğum kalacaksın’’,
Oldum anne! Oldum, büyük adam oldum! ...
Ama hala çocuk olup, yüreğinde ağlamak istiyorum…
Büyük adama, ağlamayı yakıştırmıyorlar anne,
Büyük adam katılıkmış, söylemedin anne! ...

Yüreği çöktü, oğlunun bu gece anne,
Ama hala gülümsemekte…
Yorgun yalnızım bu gece anne,
İlk defa pişmanım... Uzakta olduğum için bu gece,
Oysaki saçlarımı okşatıp dizinde,
Ağlamak isterdim bu gece anne,

Gözünden sakındığın oğlunun,
Yüreği yanıyor! Bu gece anne...
Bir yüreğe, iki yangın, çok değil mi anne!
Gözbebeğimi, can yoldaşımı kaybettim anne,
Senin çok sevdiğin, yürekli meleğimi anne,
Ömrümde ilk defa, bugün! Buruk bir telefonla,
Kutladım anneler gününü anne.
Sen gülsen de, ağlıyordun! Biliyorum anne…
Beni teselli eden sesinde, hıçkırık vardı anne!

Bu akşam yüreğim yanıyor, iki yangın çok değil mi bir yüreğe…
Keşke burada olsan da, her şeyi düzeltsen yine anne,
keşke burada olsan da, doya doya ağlasam anne…

(11,05,08,23.30)