Nerdesin anne Şiiri - Serdal Gülmez

Yakın sokak lambalarını
hiçbir şey göremiyorum
ne kadar da sefil kaldım böyle
önü arkası bilinmez bir yolun
labirentsel karmaşasındayım
nerdesin anne, seni bulamıyorum
ellerini uzat hadi, tutmaya geldim
biliyorum, sakallarımı görünce
büyüdüğümü sanacaksın
ama yanılacaksın anne
ben senin o sümüklü çocuğunum henüz
mendille silmeyi öğrendim sadece
belki o kadar
o kadar işte anne
hadi elerini uzat
tutmaya geldim
nerdesin,
nerdesin be anne...