Nerdesin Şiiri - Burçin Çelik

Sana sormaktan hiç yorulmayacağım bir sorunun damarıma basmasından yazıyorum
Nerdesin ?

Bütün köşeleri döndün mü?
Bütün dağları tepeleri aştın mı?
Hangi eve ulaşırsan ulaş ben az önce o evden çıkmış olacağım.
Sen beni kendi hayatımda hayatsız bıraktın
Söyleyemem kimselere belki ama benim en içerilerim dolu
Senden sonra saçımı okşayan sırtımı sıvazlayan hep o ciğer deşen şarkılar oldu
Sen nerdesin ?

Beni hayalini kurduğumuz o evin bahçesinde mezar kazıp bıraktın
benim bu sevdadan yana alnım ak
sana sevgim haramdır
vicdanımdaki bu rahatlık yattığın yeri taşa çevirince beni anlarsın
ben çoktan o yastıkla acımadan boğdum sana olan merhametimi
Hatırlıyor musun bilmiyorum ama kim daha çok seviyor yarışı yapardık
Ben kazandım, sen nerdesin ?

Sen beni hiç ama, ben seni çok
Artık geri dönmeni de isterim sanma
Ben çok kötü bir insan oldum
Sen beni hep iyi hatırla
Sevmek hiç bir insana böyle eziyet olur mu?
Bir silah gibi hâlâ şakaklarımda aşkın
Ama önceleri yanından başka yuvam yok sanırdım
Şimdi yanımda dursan yaramdan utanırım
Aynı anda bastığımız kaldırımlardan bile özür diliyorum ben
Peki sen nerdesin ?

Birlikte ölmeyi dilediğimiz günler de sana kırgın bilesin
Bırak birlikte ölmeyi biz birlikte yaşayamadık
Bu dünya bizi birbirimizi çok severken tüketti
Bu durumu hiç bir kavuşma ödeyemez artık
Yine de senin yerinde olmaktansa kahrolan taraf olduğum için şükür ediyorum
Üzülmek kalpsizlikten daha şerefli çünkü
Sen bizi yaşayanlardan sayanlara bir çok kez gömüldüğümüzü anlat
Anlat Ama nerdesin ?

Durmadan yazmaktan değil de, gönlümde sevda diye saydığım birini durmadan yazmaktan utanıyorum
Rabbim de biliyor ya gizli gizli yüreğime bastığım dualardasın
Sana yalvarıyorum sen de beni özle
Çünkü bir tek benim özlemem seni bana getirmiyor
Yanındaki kadına adımla seslen
Sonra beni ara
Sana anlatacağım çok şey birikti
Sen nerdesin?

Burçin Çelik