Şehrin damarlarında dolaşıyorum,
taşlar suskun, kaldırımlar yorgun.
Her köşe başında adını fısıldıyor rüzgâr,
ama yüzün yok, sesin yok,
yalnızca boşluk var.
Göğe yükseliyor sorularım,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta