Nerdesin Şiiri - Bahar Baydan

NEREDESİN
Sen ki güneşe dönmüşsün yüzünü,
Aynası parlamış gönlünün ay gibi;
Benim sırtım sırra bakar,
Neredesin?
Demişler ki görmeyi istersen var yanına,
Nice vakit olmuş; hakikat mi, vaki mi?
Benim aklım avare düşmüş,
Neredesin?
Sen erenlerin piri, gariplerin habibi;
Namın eğirir, aşkın öğütür bedbaht ruhumu.
Virane olmuş bahtımın maksudu,
Neredesin?
Tenden arınıp özüne karmışsın toprağı;
Suyum soğuk, ateşim sönük, yüzüm donuk...
Kaynayıp yanasım, nazarına değesim gelir,
Neredesin?
Hak olmuş söyleşin, âlemler olmuş yoldaşın;
Can umar ki dost meclisinde yazılır adım,
Destursuz doldurdum boş satırlar,
Neredesin?
Miskinlik taç imiş, dost başına kuşanır;
Sanırdım tez gitmekle yol tükenir.
Bildim; elim ermez, ayağım tozmaz,
Neredesin¬?

Nicesi almıştır elinden aşkın şerbetini,
İçmiştir kana kana var’dan etmiştir kendini;
Bana da nasip olsa tatmak özün,
Neredesin?
Ey dilden dile dolaşırken kendini unutan,
Nasıl sevildin de salındı adın yedi cihana;
Nerede doğdun da batmadı güneş ardına,
Nasıl bıraktın aklını da daldın esmalara?
Düçarım şimdi yokluğunun yoluna,
Neredesin?