Nerdesin Şiiri - Yavuz Yavrutürk

yürek suskun geçmezliğinde gecenin
dil takılı son hecesinde isminin
ten kaybolurken karanlığın siyahında
ölen ruha can verir sesin
ve sıcak nefesin
nerdesin
nerelerdesin

bir soğuk ses düşünce koynuna gecenin
gözlerim çakılı kalır saatlerde
akrebin yelkovanı boğuşu sabırsızlığımda
her gerçeğim biraz daha hayal kuşanır
-hayallerim gerçeğe gebe-
ne elin
ne sesin
ne de bakışın var şimdi karşımda duran
nerdesin
nerelerdesin

umudumu avuuçlarında bıraktım
sevgimi yüreğinde
sevincimi unuttum beni uuğurladığın yerde
hüzünle dikenli tellerini sardım
yüreğime sensizliğin
aklıma her takılışında ismin
ellerimi uzak sayma ellerinden
seninim
sendeyim
seninleyim
sana senden daha yakınım
ki sıcaklığın hala ellerimdedir benim
iyi
hoş
güzel de
sen nerdesin
nerelerdesin