hiç kimseye
uykusuzluğun karanlık sularında
hüznün parıldayan gözyaşları
kalbimin odacıklarından
damarlarıma akarken
içimi bir ürperti sarıyor
titriyorum...
bedenim ruhuma küçük geliyor
mono(ton) larca yük altında
ezildiğimi hissediyorum
seni düşünüyorum...
kalbimin özgül ağırlığı
nerdesin
gel,
kurtar beni...
/altıkasımikibinaltıpazartesi
Afyonkarahisar/
Not: Bu şiirsel karalama "Berfin Bahar" isimli derginin Aralık 2006 tarihli 106. sayısında yayınlanmıştır.
Tuna BaşarKayıt Tarihi : 10.2.2014 19:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuna Başar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/10/nerdesin-754.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!