Nerdesin Şiiri - Mücella Pakdemir

Çok aradım, silinmişti izlerin
Sırra kadem bastın yârim, nerdesin?
Sen, ben olduk, nesi vardı bizlerin?
Öldürmek mi kastın yârim, nerdesin?

Mey yerine gurbet içtim zehirli
O sebepten dudaklarım mühürlü
Aylarım küs, birbirinden kahırlı
Her mevsimde yastın yârim, nerdesin?

Bambaşkasın, eller senle aynı mı?
Hangi dilber avutacak koynumu?
Şarkılarda gam dolayıp boynumu
Notalara astın yârim, nerdesin?

Hüzün yeli eser, dinmez başımda
Bakışların pusu kurar düşümde
Hayâlini unutmuşsun döşümde
Kirpiğimde pustun yârim, nerdesin?

Cemâlini görmeyince arardı
Mahzunlaşır, usulcacık sorardı
Çiçeklerim özleminden sarardı
Onlara mı küstün yârim, nerdesin?

Çözemedim, kördüğümdü bağların
Tutsağıyım dokuduğun ağların
Geçit vermez, mor sümbüllü dağların
Doruğunda sistin yârim, nerdesin?

Elbet bir gün yüce divan kurulur
Sorumsuzca gidişlerin sorulur
Şüphe katma kavlimize ne olur
Söyle neden sustun yârim, nerdesin?